Bıraktı.! Şiiri - Hüseyin Soniş

BIRAKTI..!

Soldum, tozlandım bu çetin yenilgilerin arkasından bakmaktan,
Şekilden şekile giren linç şenlikleri, sevinçlerimi tınısız bıraktı.
Duru sularda bile dağıldım, bıktım artık parçalarımı toparlamaktan,
Bir kavak yeli gibiydi başımdaki o serüven, aklımı aczimin eline bıraktı.

Hiç ulaşamadığım hayallerimin kalp ağrıları sol yanımdan düştü düşecek,
Talihin bıraktığı yerdeyim hala, tahta arabam, sanki, geldi gelecek,
Dedim ki..! bu aşk kan pıhtısıdır aksa da, akmasa da, bitti bitecek,
Öyle ki... sinemi künyesinden kurşunlayıp cesedimi kefensiz bıraktı.

Yağmurun tarifini yapsalar ne ki, hepsi hepsi gözlerim kadar,
Bir gülün seceresini anlatsalar yıllarca, hepsi hepsi yüreğim kadar,
Ezelden ebede deri yazması bir ölüm fermanıymış onca yaşananlar,
Omuzumda öylece duran başımdan aklımı alıp, iblisin şedidine bıraktı.

Adı sanı yok bu çileni gecelerden bile ürperir oldu adamlığım,
Bütün umutların miladını değiştirdi hayat, dert sayıldı varlığım,
Son provasıydı ateş gözlerin, yırtıldı, söküldü aşk, tıkandı gırtlağım,
Ömrümün her baharına kilit vuran talihim, eşk'imi dahi öksüz bıraktı.

Aşk da, acı da, halimi sormadı, mamur olamadan mağlub oldum,
Fedakarlık bağışıklık yaptı, ne varsa dert adına varisi oldum,
Barışayım artık geçmişimle derken, ilk sorguda idamlık oldum,
Harabeye döndü kalabalıklar, şehir de, sevda da, yüzüstü bıraktı.

Hep sakındığım yerden vurdu kader, soluksuz kaldı öfkem,
Kırk yıllık hatırdan bir telve bile çıkmadı, kuru bir yalanmış özlem,
Esmer bir kar tanesiydi başıma vuran, ezildim, azaldım dirhem dirhem,
Hislerimi sevda zikirlerine hapseden dualar da, aklımı köle bıraktı

Sırat, tıklım tıklım olmuş, geçişlere şerh koyuyor Hz. Cibril,
Herkesin bahanesi özründen vahim, bir tek Peygamber ehil,
Hiç isyan ederlermiydi bilselerdi Firavun, Yezidi, Ebu Cehil,
Süleyman bile bulamadan gitti sırrını hikmetin, alemi ademe bıraktı.

Aşıklıoğlu
Hüseyin 30-08-2018