Bıraksam intihar eder çekmez kendini
şu fırtına sürüklerken yaprakları gözümden.
Kırılan ağaçların gururu yerle bir
onuruma sataşır, her şeyi döker yüzümden.
Bu fırtına içimde aşk'a değmiş bir kadın
bir depremdir şiddeti büyük bir günah!
Bir cezanın kararı, kırılan bir kalemdir,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta