Bırakmıyorsun Şiiri - Kara Osman Nalbant

Yoldayım bitanem sözüne kanıp
Koşarım gölgemi hep seni sanıp
Kıyamete kadar, bağrında yanıp
Bitmek istiyorum bırakmıyorsun

Bana senin kadar, yakındır ölüm
Püfledin denize, savruldu külüm
Bir nazar eyledin, tutuştu gölüm
Tütmek istiyorum bırakmıyorsun

Adımız ummanda tadımız balda
Gönül yerindedir bedenler salda
Yolunu gözledim, bir kuru dalda
Ötmek istiyorum, bırakmıyorsun

Canım her sitemin dokunur bana
İçimden ne geçer diyemem sana
İblis elden yana, kör kelden yana
Yetmek istiyorum, bırakmıyorsun

Kara’yım bu yola koşarak çıktım
Bu da geçer dedim dişimi sıktım
Mayısta yaptığım seyvanı yıktım
Gitmek istiyorum, bırakmıyorsun