* Bırakmaz mı Gölgelerin *

Aldırmaz süzülüşlerinle olsan da aşk denizinde,
Derinliğini dalgalar haykırıyor heybetli…
Doğmamış güneşe ışıklar çizerken hüzünlü,
gölgelere saklanmak mıdır amacın geriye dönüp;
Kal bu denizde…
İşte,
Dünya avucumda, güneş gözlerimde…
Derin okyanuslarda bile yanarım…
Ölürüm aşkına diyorsan eğer,
Ve korkmuyorsan yanmaktan yangınlarımdan;
Bak bakabilirsen gözlerime,
Ve aç açabilirsen yüreğini desem…
Bırakmaz mı ki gölgelerin…

Varsa cesaretin ebedi sevmelere,
Kır dümenini, şişirsin rüzgarlarım yelkenlerini…
Bak İşte, aşkım yanıyor denizlerimde,
Ve gözlerim seriliyor dalgalara sırıl sıklam…
Hadi ısıt güneşleri yüreğinle varsa ateşin…
Ve yak hücrelerimi alev alev desem,
Bırakmaz mı ki gölgelerin…

Ebedi ise sevmelerin yüreğime sevdalı,
Korkmuyorsan hayatın ıssızlarında üşümekten gecelerce,
Kaybolur giderim aşkının sonsuzluğunda yemin olsun;
Erir gider karanlıklar sevdamın ateşinde…
Bilirsin yalnız sende tutukluyum, gönül mahkumun…
Zincirlerle bağlandım ilmek ilmek, düğüm düğüm…
Okyanuslar bizi bekler derinliklerimize özlemle…
Çağır güneşlerini ışıldasın denizlerimiz,
Ve yüzümüzden yansısın dünyaya aydınlığımız…

Gün doğuşunadır rotamız aşkla doğan her gün için,
Kır artık dümenini yüreğime sevdam…
Hadi… Gel…
Kölendir bu yürek, tayfasıdır geminin…
Hazırdır sonsuzluğa kürek çekmeye…
Bedenin aşkla yok oluyorsa eğer,
Bakışlarımda yanıyorsa duyguların için için,
Korkma,
Artık hükmü yoktur gölgelerinin…

Erol Güldiken … 16.10.2010