Bırakmam sizleri Şiiri - Faruk Coskun

BIRAKMAM SİZLERİ
Çek ellerini ellerimden fahişe kılıklı dünya,
El üstünde el varken,avuçlarım kalkmıyor semaya,
Bir tek sen değilsin güneşe aşık olan pervane,
Sizlerin aşkından aşk isterim ya Hz. MEVLANA…

Bir nurdan pencere varmış gönülde,
Aç perdeyi, kurtar ŞAKİ’likten,olayım NURSİ…
Gece düşümde hırkanı ört üstüme,
Çöllerde gezeyim kara yüzüm olsun KARANİ…

Hep bekledim,ellerimden tutar diye bir meleği,
Af edin olamadım kapanız da bekleyen bir UŞAK’i…
Gönüllere neşe ve sevinç dağıtıyorum diye,
Yıllarca dertlerin kederlerin olmuşum SAKİ’si…

Hz EBUBEKİR’den aldınız bu ilmi,
Dilden gönüle indirdiniz lafzın zikrini,
Tuttum ellerinizden gayrı bırakmam sizleri,
Aşıklar diyarında bekliyormuş Nuh’un gemisi…

Yıkıl akıl küpü,aklı icat edenin karşında,
Gönül zannetme ki,sende yar olasın,
Yoktan var eden,yarenden başkasına
Beden bineğindir,koştur onu topraklara…

Karşıma dikilip,dilenme benden ah aman,
Yeter uyuduğun,haramdır artık uyuman,
Cüzzamlıymışsın Ey şehvet! senide koynuma almam,
Sende defol! kovulmuş olan,artık seni de duymam…

Diz çök ey zorlu nefis diz çök,kalmadı artık hükmün,
Hesap vereceksin sahibi önünde, O Malikül mülkün.
Gazabından kork,yerlere kapan Ey kendini bilmez natıka!
Bakmaya yüzün olsun,seyrine doyulmayacak O Hükümdara…