Bırakmalı Vücudunu İnsan Sonsuzluğa

Bırakmalı vücudunu insan sonsuzluğa
Geldiği gibi yaşamlı ömrü
Bir an olsun geriye bakmamalı
Düşünmemeli iyi mi kötü mü yaptım diye
Akışıyla akıp güneşiyle güneşlenmeli hayatın
Pişmanlık da bir yere kadar
Üzüntü yeri geldiği zaman
Sevinç dert gittiği zaman olmalı
Neşesinden sarhoş da olmalı
Umuduyla yoldaş, ümidiyle dost da
Ağlayışı acıdan değil, zevkinden olmalı
Yaşamla barışık hayalleriyle yaşamalı
Derde eksik olmayan dünyada
Başı dik, gözü pek bu yolda yürümeli…