“ Fazla naz, aşık usandırır bilirsin !”
Hep bir engel koydun bana
Bırakmadın seveyim ben !
Belki çaylak toydum sana
Bırakmadın seveyim ben !
Her adımda geri kaçtın
Nefretini gelip saçtın
Kalp de yüz bin, yara açtın
Bırakmadın seveyim ben !
Havalıydın gururluydun
Yoksa böyle vurur muydun?
Senden uzak durur muydum?
Bırakmadın seveyim ben !
Bu ne öfke, bu nasıl kin
Sende istek yoktu lakin
Yaklaştıkça sakin sakin
Bırakmadın seveyim ben !
Senle artık güç diyorsun
Git yanımdan uç diyorsun
Her fırsatta suçluyorsun
Bırakmadın seveyim ben !
Dertle kalbi dağladım ya
Gözyaşımla çağladım ya
Yüreğimi bağladın ya
Bırakmadın seveyim ben !
Neydi derdin bilemedim
Senle az mı çilemedim
Bir gün olsun gülemedim
Bırakmadın seveyim ben !
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!