Bırakmadılar kendi halimize,
Sanki hançer soktular kalbimize,
Gelenler koymadı ki evimize,
Seven insanları çok mu gördüler.
Yadırgadılar bizimde sevğimizi,
Yıkmak isteyen geldi evimizi,
Susturanlar çoğaldı dilimizi,
Seven insanları çok mu gördüler.
Yarimi sevendim yar beni üzdü,
Ayrılalım dedim gözümü süzdü,
Bu hale gelmeye utanmaz yüzdü,
Seven insanları çok mu gördüler.
Yarimden uzağım yanımda yoktur,
Duyguğu özlem özlemimden çoktur,
Ellerin sözü gönlümüze oktur,
Mendil yetmiyor göz yaşı silmeye,
Sıcaçık evde kendini bilmeye,
Yar razı olmuyor bana gelmeye,
Seven insanları çok mu gördüler.
Kayıt Tarihi : 12.7.2010 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/12/birakmadilar-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!