Uzağa bakma,gör
Hayat burnunun dibinde.
Eğer koku alamiyorsan,
Kaçınılmazdır,
Düşebilirsin...
Bir de gör düştüğünde.
Dost kalır mı elinde?
Uzağa bakma.
Gözlerin bozulur,
Kafan karışır...
Hayat bir bilmece.
Bir ileri bir geri...
Ne ilerisi,ne gerisi belli.
Dur ve kendine bak.
Olduğun yerde,
Oturduğun mekanda,
Kendinle yüzleş...
Yüzleş,
korkma gerçeğinden,
O senin aynan,
O aynadan bak kendine...
Belki çirkin,belki güzel,
Lakin o senin aynandır,özel...
Öyle uzağa gitme, ne olur.
Kopartır seni.
Bir daha dönmemek üzere,
Alır götürür...
Yalnızlık çok kötü,
Düşmeni istemem,
Sende bırakma kendini öyle...
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 06:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/11/birakma-kendini-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!