Bırakma Kendini Şiiri - Mechul Filazof

hadi bırakma artık kendini
ne oldu yani
bu kısa da olsa hasretlik
bu ayrılık hemen
ve derinden mi altedecekti seni
hani senin bütün değerlerin
hepsi senden uzakta bir değere
kurulu bir saat mi? ydi
hani çılgın ruhun
senden uzaktamıydı
bitmeyen enerjinin kaynağı
sen bumuydun
senin olanlar bukadar mı? hayatta
hani sen en olmazda bile
bulurdun kendi dinamiğini
seredin ulu orta yaşam sevincini
hani bütün bu enerjin nerede şimdi
bir rüzgarla sallanınca kırılacak kadar
çelik mi? olmuştun
oysa sana bir selvi gibi salınmak yaraşırdı
olayların etkisinde
sonra
kendi deviniminin etkisine girmek
kendi ekseninde salınmak
niye şimdi oldun böyle
nasılda dayanacaksın
bugünden daha acısına
olayların daha büyük yıpratmasına
hani en unulmaz zamanda
gelir ya bir acı haber
tefon gibi
telgraf gibi
sen bunları da yaşadın
sen bunlarada dayanmıştın
hünüz derinleşsede her gün içinde
o günün anlamsız acı etkisi
sen bugün ayaktaydın daha düne kadar
birden mi? vurulacaktın
acılarına
kendi içsel zorlarına
bu bir yıpranış mı? yoksa
içinden derinden etkileyen
bir anlık darbesini
bir seferde indiren
yoksa niye dondun bir anda
sen herşeyinle
oysa nasılda hırçındı herşeyinle
hayatın
bir sönüş mü?
sana ait değerlerde
bir yokoluşmu? yoksa
kendi derininde, özünde
bir çürüme mi?
bir yozlaşmamı?
yoksa nedir bu halin hadi söyle
ben iyi tanırım seni
uzunca bir arada yaşadık
en olmazda yanı başındaydım
benim sır arkadaşım
dert ortağım, yoldaşım
bemim içimdeki BEN
hadi söyle olmaz böyle

Konya /14.40 / 05.08.1994