Kapılar açılır akşam vakti
kapılar kapanır içimde...
kuşlar güneşi takar kanatlarına
götürür sonsuzluğa.
hüznün iki eli de
bomboş kalır
mendiller düşerken yere.
akşamın çığlığı
yankılanır mağaralarda
soluklanır ağaçlar.
yavruların gözlerinde
mahmurluk birikir
Ve ben
bir boşluğa bırakırım kendimi
titrek ışıklarla selamlaşırım
son bir kez
ayrılık okşar başımı
sessiz ve mahzun
bırakma ellerimi
düşerim sonra
siyahın kucağına.
üşüyorum anne
bırakma ellerimi
bırakma ellerimi...
Kayıt Tarihi : 1.8.2011 22:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)