Bırakma Ellerimi Şiiri - Vecdi Hatunoğlu

İsmini hecelerken,gözlerim dalar giderdi
Uzaklara öylece,giden gelecekmiydi
Dalından düşen bir yaprak gibi
Savrulup yere düşecekti
Sen giderken sonbahar yağmurları yağıyordu
Koyunlar kuzularına meleşirken
Resmine bakarken gözlerim ağlıyordu
Kirpiklerimi bent yaptım
Saçların rüzgarda savruluyordu
Sana dokunmak istedim
Ellerim bağlanıyordu
Gündüzleri yollara bakarken
Geceleri yıldızları sayar oldum
Bir yırtık resminle,deli divane oldum
Gitme dedim dinletemedim
Bir türküyü tadında dinleyemedim
Seni ne kadar çok sevdiğimi söyleyemedim
Kokun içimde saklı kaldı
İsmin yüreğime takılı kaldı
Ellerimi bırakma sarıl bana
Lütfet seni seveyim
İhtirasın yeter bana
Fark ettiğinde öleyim

16 Eylül 2008 Ankara