Bırakma Elimi Şiiri - Emine Akkurt

Biliyor musun sevdam
Umutlarım kuş gibi göhüs kafesimden uçup gidiyor
Belli yurdu olamadım
Çaresizliğim çoğaldı, kelimeler düşmüyor kaleme
Kaç kez elime aldım kalemi yazamadım
İçimdeki acının karşıtı kelam yok benliğimde.

Kentimin sokaklarında gezerken hüzün vuruyor
Prangalar var ruhumda
Tutsak kaldım her sokağında
Benliğini kaybetmiş bir ceset gibi arşınlıyorum yolları
Söylesene sevdam
Bir hayal kaç kez kefenlenir.

Tutamadın elimi yüreğim üşüyor
Çocukluğuma geri gönderme beni
Görmüyor musun duvar dibinde ağlayan küçük bir kız çocuğuyum
Biliyordu çünkü ilerde hayatı çalınacak
Hırsızların içinde bırakma beni sevdam.