Bırakma Beni Anne... Şiiri - Aslıhan Sivri

Kızın uykusuz geceler geçirmeye başlayalı epey oldu anne…
Hani senin gözünde hiç büyümeyecek olan kız varya
O çoktan büyümeye başladı…
Hayatın acı pastasından oda tattı
Gülmeyi unuttuğu zamanlar oldu
Hani sen dersin ya hep üzülme kızım diye
Bunu senden başka kimse demiyor anne
Artık gülmeye korkar oldu bu gözler
Korkuyorum bu gülüşünde bedeli ağır olacak diye
Sen kıyamazsın ya bana hiç ağlama dersin ya
Kızının yüreğine kor attılar anne…
Tam mutlu oldu derken yine kapandı kendi dünyasına
Hani hep büyümek, senin gibi olmak isterdim ya
Büyümenin böyle olduğunu nerden bilecektim be anne
Her ağladığımda beni kollarına alıp severdin,
Ne için ağladığımı unutup giderdim ya
Artık derdime derman olmuyor senin sıcacık sevgin
Biliyorum sende üzülüyorsun elinden bir şey gelmiyor diye
Ama benimde elimde değil be anne…
Biliyor musun artık öğrendim büyümenin acı çekmek olduğunu
Korkuyorum anne… Sen yokken kızın nasıl kaldıracak bu yükü…
Sana anlatamıyorum gülüp geçeceksin diye
Biliyorum buda geçecek unutacaksın diyeceğini
Ya geçmezse anne ya yüreğimdeki kor gitgide büyürse…
Nasıl dayanır kızın bu acıya…
Kızının gözyaşları içinde sel oluyor anne
Ağlamaya korkar oldu sen üzülürsün diye
Ama ağır geliyor be anne…
Derdime derman olmayacaksa bile sar beni yine
İzin ver omzunda ağlamama
Sımsıkı sar kimsenin üzmesine izin verme
Yakmasınlar canımı artık…
BIRAKMA BENİ ANNE…