Bırakma Beni Şiiri - Abbas Paksoy

Suya hasret, susuz çöllerde.
Çiçeğini dökmüş, güllerde.
Sevmeyi, bilmeyen ellerde,
Ne olursun, bırakma beni.

Bataklıklarda, çamurlarda.
Karanlık, dikenli yollarda,
Gönülden sevmeyen, kollarda,
Ne olursun, bırakma beni.

Kör bulanık, taşkın sellerde,
Bana, zehir saçan dillerde.
Öyle, perişan hallerde,
Ne olursun, bırakma beni.

Beni, Paksoy’a yollasana.
Sevmişim onu, anlasana.
Koynuna alıp, sallasana,
Ne olursun, bırakma beni.