Ayrılığın en zor anında,
içine akıttığın göz yaşlarıyla acı verir hayat.
Haykırırsın tüm gücünle,
'Ne olur bırakma beni! '
Titreyen ellerini açarak,
Yalvarırsın tanrıya tüm benliğinle.
Son bir defa uyuyup,
O eski rüyaları görmek için
'Ne olur bırakma beni! '
Ümitsizliğin artar
Yanaklarından süzülen göz yaşlarıyla birlikte.
Ve son bir defa izlersin 'o'nu.
Ayrılığın en zor anında.
Sarılırsın sımsıkı
Sonsuza dek bırakmak istemezcesine.
O gül yüzü hala o kadar güzeldir ki,
Okşarsın tenini tüm sevginle.
Sonra korkar,
İrkilirsin o eski sıcaklığı hissedemeyince.
Artık tüm şiddetiyle
Özlem akmaya başlar damarlarından.
Ve ayrılığın en zor anında
Haykırırsın tüm gücünle;
'N e olur bırakma beni! '
'Bırakma! ! ! '
Kayıt Tarihi : 3.4.2002 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!