Bırakma Beni Şiiri - Didem Esen

Ne büyük çaresizlik, ne büyük yokluk
Sensizliği tatmak, yokluğuna katlanmak
Ne olur tut ellerimi, sil gözlerini
Konuş ne olur, bırakma beni.

Martıların kanadında, rüzgarın soluğunda
Hiçbir şeyim, bir hiçim yokluğunda
Ne olur müsaade et, huzur bulayım yanında
Konuş ne olur, bırakma beni.

Annesine muhtaç bir çocuk gibiyim
Caddelerde yorgun, berduş gibiyim
Ne olur vazgeç, göğsünde dinleneyim
Konuş ne olur, bırakma beni.

Sevgiyi sevgisizlikle değiştirir mi insan
Sensiz yaşayamam, buna inan
Ne olur canımı al, canın olayım
Konuş ne olur, bırakma beni.

Ölmeden toprağa girmişsem eğer
Bil ki sensiz kalmışım, bu sana bedel
Ne olur iç çekişimi duy, kulun olayım
Konuş ne olur, bırakma beni

Sensiz neyleyim? Yaşarken bırakma beni
Çek vur, götür kalbimi
Ne olur söndürme o güzel gözlerini
Konuş ne olur, bırakma beni

Aç bırak, susuz bırak, sensiz olmaz
Sensiz bu yaşam, sevgisiz olmaz
Ne olur beni de al git gideceksen
Konuş ne olur, bırakma beni.