Seninle yeniden doğduğum anda
Yangınlar içinde bırakma beni
Ellerim boş-bomboş bu viran handa
Bu ömür göçünde bırakma beni
Gel geri, vaktimiz daha varken gel
Ömür tükenmeden evvel, erken gel
Yüreğim minnetle “gel, gel” derken gel
Zamanın geçinde bırakma beni
Bir firkat yurdunda yaşıyorum ben
Bu firkat yurdunda üşüyorum ben
İşte düşüyorum, düşüyorum ben
Hayatın ucunda bırakma beni
Kaşlarını çatma, celal eyleyip
Beni acılarla hemhal eyleyip
Cevabı olmayan sual eyleyip
“Nasıl ”da, “niçin ”de bırakma beni
Senden sonra artık ben, ben değilim
Konuşmaz-söylemez oldu şu dilim
Mustarip, çilekeş, derbeder halim
Kalbimin suçunda bırakma beni
Gönlümü özüme düşman eyleme
Kışımı yazıma düşman eyleme
Atimi mazime düşman eyleme
Vuslatın öcünde bırakma beni
22 Ekim 2019-Gaziantep
Kul Seymani
Kayıt Tarihi : 22.10.2019 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!