"bırakma!" Şiiri - Hamid Tatcı

Beni bozkırın ortasında
Birkaç ayda dikilen yarı bitmiş siteler arasında
Yolsuz ve asfaltsız bıraktın
Oysa ben,
Aşkını ve ideolojisini
Ören yerlerindeki yaşlı taşlara yazmaktan aciz ben
Dur durak bilmeden,
Balçığa bata çıka,
Sokak tabelalarının, bina numaralarının
ve nikotinin yoksunluğunu çekerken
Kör kuyuda Yusuf
Mancınıkta İbrahim
Heidegger'de dasein
Evrende bir nokta
Milyonlarca yıl gide gele
Sonunda ancak beşer oldum

Bu ahval içre
Büyükşehrin kabalığı ve kalabalığında
kayboldum
Dilerim bir gün son bulur
Sistemsel aksaklıklar
Kalabalıklar daha bir eşit dağılır
İşte o zaman bırakabilirim
"Bırakma!" demeyi