Bırakma Şiiri - Kara Osman Nalbant

Sol gözüm sendedir sağım hasımda
Bir anda bin erdem buldum asımda
Bağa, sulu sepken yağar kasımda
Gel der güz gülünü, karda bırakma

Ceylanlar su içer, yıkma pınarı
Kuşlar yuva yapar kesme çınarı
Kimsem yok diyenin sen ol sınarı
Yardan ayrılanı yarda bırakma

Aldırmaz soğuğa yâri bulanlar
Yüreğini yakar yalnız kalanlar
Meyi merhem sanır yara alanlar
Kaldır sızan canı, barda bırakma

Kırk yıldır gülmedi, bu handa bende
Dinmeyen gözyaşı mendedir mende
Elimde bir şey yok, umudum sende
Hardayım habibim, darda bırakma

Gerçeği yitirdim, hayal kuramam
Yarın başındayım yara saramam
Acun cennet olsa sensiz duramam
Geri dön al beni, garda bırakma