Yüreğim her atışında yalnız adını söyler
Uzaklara dalan gözlerim sadece seni özler.
Dünümdeki tatlı sızı hâlâ gönlümde inler
Ne olur bu ruhu sensiz bırakma...
Tutuşur ellerim dokundukça resmine
Şiirler yazdım,sayfalarca ismine
Seninleyim her daim değmesem de cismine
Ne olur bu kalbi sensiz bırakma...
Hâyâlin capcanlı durur önümde
Teselli olurum seni zikrimde
Sıcaklığın bir alev hâlâ elimde
Ne olur elimi sensiz bırakma....
Dudağımda bir gülüşsün, gözümde ışık
Seni dilerim her an elim semaya açık,
Sevdan yüreğimi saran bir esrarlı sarmaşık
Ne olur bu yüreği sensiz bırakma.
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirler yazdım,sayfalarca ismine
Seninleyim her daim değmesem de cismine
Ne olur bu kalbi sensiz bırakma...
Yüreğinize sağlık...
Sağımda, solumda her yerdesin sen.gözlerimin önüne bir perde gibi indin, hiç açılmamak üzere.nereye bakarsam sen, nereye gidersem sen, neyi düşünsem içinde mutlaka sen varsın.hayatım bir gök gürültüsü kadar sesli, bir yıldırım kadar hızlı girdin.ölümün en soğuk yerinde sevdim ben seni.uçurumun kenarından döndürdün sen beni.ağladığımda göz yaşımı sildin, düşerken elimden tuttun, mutluyken sebebi sen oldun.seninle birlikte olduğumda tek düşmanım akıp giden zamı.senin o güzel yeşil gözlerin, güler yüzün ve tatlı sözlerin kalbime adeta nakış nakış işlenmiş.sana 'seni seviyorum' derken aslında hiçte kısa konuştuğumu sanmıyorum.sana 'seni seviyorum' derken adeta nutuk yazıyorum.bir birimize söz vermiştik ya, hiç ayrılmayacağız, bizi hiç kim kimse ayıramayacak diye.bak ben hala sözümde duruyorum, duracağımda.beni hiç kimse senden ayıramayacak, ölüm bile.ama sen öyle yapmadın.bunların hepsi bir oyun gibi geldi sana, oyuncakta bendim tabi ki.hani biz ayrılmayacaktık, hani bizi hiç kimse ayıramayacaktı, hani beni çok severdin.bunların hepsi yalan mıydı.hayatıma bir gök gürültüsü kadar sesli, bir yıldırım kadar hızlı girdin demiştim.fakat girdiğin gibi çıkmasını da bildin.bir gök gürültüsü kadar sesli, bir yıldırım kadar hızlı çıktın hayatımdan.aslında sen öyle sın.sen benim canımdın.hiç düşünmedin mi sen.hiç düşünmedin mi sen, cansız hayat olur mu diye.şuan bende hala bir hayat var.demek ki hala canımsın.o son elvedan kulaklarımda hala çınlıyor.biliyor musun, idamla eşdeğermiş elvedanı engelleyememek.her geçen bir mum misali erimekteyim.ben burada mahallemizin karanlık sokaklarında senin geleceğin günün hayallerini kurarken, sen orda kim bilir bana yaptıklarını başka bir çocuğa yapıyorsun.duydum ki bulmuşsun birisini bana söylediğin yalanları o çocuğa da söylemeye başlamışsındır kim bilir.ne diye bilirim ki allah çocuğa sabır, sana mutluluklar versin.aslında bütün bunları duymama rağmen hala da bir ümidim var.hiç bir zaman pes etmedim, savaştım.bu seferde öyle yapıyorum.günler geçtikçe sana olan sevgim kat kat artıyor ve yüreğime her gün ayrı bir ümit doğuyor.har gün yatağıma yatarken yarın tekrar gelecekmişsin ümidiyle yatıyorum.işte aşk bu ya, her zaman ayrı bir ümit.ama ben hala inanıyorum, sende beni seviyorsun, elbet bir gün geleceksin, söylediklerinin hiç biri yalan değil.sen her ne kadar da her şey yalan desen asıl yalanı o zaman söylemiş olursun.sen benden çoktan gitmiştin, ama yüreğime bir türlü o gitti diyemiyordum.
TÜM YORUMLAR (11)