Sensizliği hiç sevmedim
Nefes aldıkça beni sensiz
bırakma
Ellerimiz soğuyana kadar
Gölgeni üstümden çekme
bırakma...
Bu dünyada yemek içmek varsa
Nasipler kesilene kadar yemeğime tuz
Ayrılık gelip çatana kadar
Sıcacık çorbam ol
bırakma...
Kızsanda bağırsanda
Beni koltuğunun altına almaktan vazgeçme
bırakma...
Sonsuz bir boşlukta bile sensizlik
Daracık bir hücrede nefessiz kalmakla eş
Nefesimi darlama gözlerimiz kapanana kadar
Bırakma...
Kayıt Tarihi : 13.5.2022 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kadının hem hayatı zehir edip ama hem de sevmesi durumu gibi bir şey. Devamını dilerim. daha ok itiraflar gelmeli, yeni nesillerde hayatlarını zehir etmesinler diye..
TÜM YORUMLAR (1)