Bırakma Şiiri - Halil Türkoğlu

Kınında bir bıçak kesiği
Susunca her şey
Ne olur gidene kadar evime
Sağsalim
Canıma, kendime gelene kadar
Bırakma
Kum saati bitene kadar
Alev alsanda, tutuşsanda, yakma.
Alıp götüreceklerini alsın rüzgar
Bir başka buluttan, bir başka yağmura
Göze göz katan bakış bir başka
Sıkışabilir kalbin, göğsün daralır,
kararabilir bana,
Darılabilirsin bana,
Gözlerinden sakın bırakma.
Her bir şeyden yasakla beni sakla
Götür gideceğin yere kadar
Yalnızlık basabilir odamı, kilidini açabilir
Issızlık ister şimdi beni rujsuz dudaklarına
Bekler gizli bir bıçakla
Bırakma!

Özlüyorum daha çok annemi, yapma!
Gülüşünün elinden tutup, konu komşuya
Bırakma!
Susmak hayal sancısı, bir gerçek doğurabilir
Ve bu gerçek benzemez
Belki de sana, bana
Bir sarhoş edasıyla bırakabilir oradan oraya
Kayıp olabilirim,bir dirsek atabilir, yıkılabilirim orda
Beni bırakma.