Bırakıyorum kendimi doğaya
Sessiz,sakin ve berak suya
Huzur dolu bir ortam
Dost gözükür dalgalar
*
Sırtüstü uzanırsın
Beşik gibi sallar seni
Tepende güneş,gözlerin kapalı
Kolların kelebek gibi açılmış yana
*
Ayakların balık gibi kıvrılır suda
Mutluluk en üst dozunda
Aldanma bu sessizliğe
Dalgalar sessiz ve sakin inanma
*
Deniz hırçın hırçın homurdanınca
Dalgalar dipten çılgınlaşınca
Korkmalısın yüksek dalgalardan
Korkmalısın kabaran koca denizden
*
Uzaklaşmalısın kıyıdan,dalgalardan
Güvenme kuvvetine,inatlaşma
Doğa sahnede,bırakmalısın inadı
Afetlere bak, sellere doğa kanunudur
*
Koca koca binaları sürükler
Yazboz tahtasına çevirir anlayamazsın
Çorak toprağa döner, şekli değişir
Deniz hırçınlaşınca karşı durulmaz
*
Uyanık olmak için bilinçlen
Gelecek bizim olsun istiyorsan düşün
Su kenarına ev,bahçe yapma
Toprağın kayıp gitmesin,çöl olmasın
*
Ağaç dik toprak kayıp gitmesin denize
Yeşili tüketme,bir nebze nefesin olsun
Birgün gelecek ki tutunacak dalın olsun
Dalgalar korkun değil dostun olsun
*
Giden topraklar değil,ormanın olsun
Yaşadığın yer yemyeşil cennet olsun
Çorak kurak değil,sulak arazin olsun
Çocuklarına bırakacak cennet gibi,
vatanın olsun
*
26.09.2009 İstanbul
Kayıt Tarihi : 1.3.2018 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: Bir yaz İstanbul'daydım.O korkunç sellerin insanları yok edişine şahit oldum.Herkes ağlıyordu yaşananlara.Ben ise gözümde yaşlarla bu şiiri kaleme almıştım.Yazdıklarım gerçek yaşantımdan bir parçadır.Doğaya duyarlı insanlara sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!