Bırakırmısın Özgürlüğü Şiiri - Leyla Erdg

Umurumda değil sevgili
Aramızda sevmek sözcüğü kadar uzun olan bu İstanbul dururken
Umurumda değil benden ayrılman
Hadi diyelim ki ayırdın kendini kendinden
Ya bu İstanbul
Nereye gidersem gideyim
içimin cinsiyetini bedenimin cinsiyetine uydurduğum tek şehir dediğin
bu mavi gözlü İstanbul

Bırakır mısın özgürlüğünü

Hiç bir şey düşünmüyorum bu uykusuz kalmış ayrılığa dair
Kulaklarımda Antonio Vivaldi’nin söze sağırlığı
Kız Kulesinde sulara gömülmüş seni bekliyorum

İstanbul gibiyim beklerken seni Haydarpaşa garında
sarhoş
dağınık
yakışıklı
Uzun bir yüzyıl taşır gibi içimde yorgun
Yada ağır bir imparatorluğu kurar gibi yüreğimle coşkun
Seni bekliyorum İstanbul gibi uykusuz

Elimde Osmanlı ………………kokan laleler
İstanbul’un doğu kapısında bekliyorum seni
Azalan sınırlarında adını bulmuş birleşirken iki yaka
Ne güzelde yakışıyor kırmızı tarihin kızıllığına
Özgürlüğünün karanlığına yakıştığı bu yerde
Biliyorum az gelir sana başka diyarlar

Güneşin azalan ışıkları altında
bütün hüzünlü anlarını çekiyorum İstanbullun

Rumeli hisarında Sezen Aksu’nun ağır aşk şarkıları
Dökülür yaşlar sevenin sevdiğine yorulduğu yerde
Doğu’nun esmer ellerinde
Uzanır beyaz mendiller
Güneş bu kez yazgıyı batıdan aydınlatır
Üsküdar da yakılırken anılar
İstanbul kaldırımlarına dökülür kanlar
Paklanır namuslar
Doğuda gün dağılırken
İstanbul varoşlarında eksilir kadınlar

Sirkeci garında başkasını son kez sessiz sevenler
Gülhane parkında birbirini teğet geçen hayatlar
Hüzün vaktidir şimdi İstanbul da
Herkes birini uğurlar
İskeleden, istasyondan, otobandan
Ben seni beklerim demlenirken son çaylar Osmanlı konağında