Bırakır mı sandın Şiiri - Mutlu Bal

Karanlık gecede karıncayı duyup,
Taşın içinde böcekleri doyurup,
Dert içine, dermanı da koyup;
Beni yardımsız, bırakır mı sandın ?

Rahmân’ a muhtaçtır cümle âlem,
Cemâlullah dediğin, mümine elzem..
Kalmazsa dünyada başa gelen,
Beni sahipsiz, bırakır mı sandın ?

Söz dediğin sırdır, gönülden çıkar,
Bağrı yanmayan da, gönül ne arar ?
Kaçsam da,mağripten, maşrike kadar,
Beni sorgusuz, bırakır mı sandın ?

Gün olur erir, dağımda karlarım,
Şâfî ‘ den ihsandır, türlü şifalarım…
Kurumaz açarlarsa, gül-goncalarım,
Beni mükafatsız, bırakır mı sandın ?

Nice yandı canım da, kendimi unuttum…
Her demde kederi, şeker deyip yuttum…
Elâ gözlü ihvanın, eteğinde tutuştum,
Beni sevdasız, bırakır mı sandın ?