Bırakıpta gidemezsin Şiiri - Aynur Durmuş

Dibini çapalayıp,
saksısını değiştirip ele güne
Bir çiçeği en kalabalık yerlere
Öpüp kokup toprağına bırakıp
Kavim göçü gibi bir başına
Bırakıpta gidemezsin,

Titreyen bir kız çocuğu
Üst kaldırımın demirlerine
İki eliyle tutunmuş korkuyor
Önünü kalabalık bir şehre karşı
Bırakıpta gidemezsin,

Şaşkın ve ürkek bakışları
Gece gibi gözlerinden
Milyonlarca yıldız gibi
Avuçlarımdan kaldırırken
Bırakıpta gidemezsin,

Ne kadar yol alsada
Dönüp arkaya ordamısın
Ölüm korkusu ve kaybetmeyi
İliklerime kadar yaşaken can
Bırakıpta gidemezsin,

Simanı görüyorum
Görmek yetmiyor umuda
Yaşadığını bilmek heran
Tanrım çok korkuyorum
Bırakıpta gidemezsin

Çok sey var yapılacak
Oturup eli varmıyor bırak
Orada çekişen yaşam ve can
Acı hissediyorum canlar yanar
kimi sevdiysek toprak kıskanıyor,
Bırakıpta gidemezsin..

Biliyorum yaşayacaksın
Lütfen ölme sen ölemezsin
Bir başına nefesim yarım bizi,
Bu şehir kalabalık neresindeyim?
Tanrım çok korkuyorum
Bırakıpta gidemezsin.
Aynur Durmuş