Bırakıp ta gitme Şiiri - Bayram Ataç

Gidipte beni, böyle yalnız bırakma
Hasret ateşinle, beni korda yakma
Çektiğim bu acıya, eller gibi bakma
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Çaresiz geçen, bir gece daha yine
Yüzüm döndü, tümden kül rengine
Çok ihtiyacım var, şimdi o sevgine
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Şu gönlüm, kurumuş güllere döner
Sensiz gözümün, olan ferleri söner
Yaralı gönlüme, gelip baykuş konar
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Gencecik yaşıma, reva görme ayazı
Duvarda bırakırsın, elimde olan sazı
Mecnunda olsa, çekemez böyle nazı
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Gömlümü eyledin, kara kış zemheri
Gülmedim ben zaten, ta öteden beri
Dost edemedim, alın yazıma kaderi
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Farkı kalmadı, gündüzün geceden
Ne farkın kaldı, senin bana ecelden
Çok yoruldum, ödedigim bedelden
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Akıtıgım yaşın, her damlasındasın
Bir alyuvar gibi, bu damarımdasın
Umutla beklediğim, baharımdasın
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Kalan resimlere, bakarak avundum
Her karesinde, ayrı ayrı kavruldum
Sırtımdan ilk defa, böyle vuruldum
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme

Bülbüller konmaz, bu gönül bağıma
Boranları vurdursun, gönül dağıma
Zemheri getirsin, şu gençlik çağıma
Ne olur beni böyle, bırakıpta gitme