Düşersen yoldan aşağı; Elinden tutan bulunmaz.
Menfaat için dost olan:
İnsanlardan kimse kalmaz.
Cumalarda,bayramlarda;
kimseler çalmaz kapını.
Servet gidince elinden:
Dostların(!) bırakır seni.
Şimdi nerededir hani;
Etrafında pir dönenler?
Dün dostum, dostum diyenler:
Bırakıp seni giderler.
İyi gün dostu olanlar:
Kara günde uğramazlar.
Onların isteği çıkar:
Boş yere adım atmazlar.
Senden kaçan sahte dostlar:
Şimdi yeni dostlar bsulur.
İmkan kimin elindeyse:
Onunu düdüğun öttürur.
Bu gibi sahte dostlardan:
Her daim kaçınmak lazım.
Gerçek dostla, sahtesini:
Düşmeden ayırmak lazım.
Gerçek dostuna kıymet ver.
Sahte dosttan eyle hazer.
Adem(1) babadan bugüne:
Neler gördü dünya. Neler...
Dostunu iyi seçmezsen:
Gerçek dostu bulamazsın.
Geriye dönüp bakınca:
Eyvah! ..deyip üzülürsun..
karşında dikilip alkış tutanlar
Yalnışa doğruya evet diyenler,
Ulüfeler için etek öpenler:
Şimdilerde hepsi kaçar giderler.
Gerçek dosta canlar feda.
Dostların dostudur Hüda.
Hem dünyada, hem ukbada:
Değer vardır gerçek dosta...
Düşmeden bilinmez Ali:
Sahtekar dostların hali.
Durma daim sende ara:
Gerçek, hakıkı dostları.
1- s.a.s
16.03.2009 Neckarsulm-Almanya
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 18.12.2015 20:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!