Boğazımdan geçmiyor, bir lokma ekmek,
Hoşuna mı gidiyor, bana böyle acılar çektirmek,
Niçin yalnız bıraktın, neden bırakıp gittin,
Hangi kitapta yazar, seven yüreği ekmek.
Nefes alamıyorsam, oksijensiz kalmışım,
Oksijenimsin benim, bilki sensiz yanmışım,
Şimdi bil ki yalnızım, gözlerim yaşlar döker,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta