Bırakıp Gittiler Dostlarım Beni

Bulunmaz bir kimse şimdi yanımda,
Hepsini taşıdım oysa canımda,
Artık yol yolsuzda kötü gönümde,
Ucuza sattılar dostlarım beni.

Ne birisi kaldı halimi sorsun,
Ne birisi oldu yaramı sarsın,
Ne birisi var ki koluma girsin,
Yüz üstü attılar dostlarım beni.

Ne suçum vardı da sordum özüme,
Belki vardır amma gelmez gözüme,
Bir Allah’ın kulu bakmaz yüzüme,
Dışladı ittiler dostlarım beni.

Daha dün övgüler düzerken dili,
Kimi divane der kimisi deli,
Ne eş dost kalmış ne de sevgili,
Bırakıp gittiler dostlarım beni.

Elimde avucumda biteli beri,
Kalmamış canlarda vefanın yeri,
Onları mı riyakâr ben mi serseri,
Kaz gibi üttüler dostlarım beni.

KURTOĞLU’YUM dost elinden naçarım,
Namerde dökülür hal mi açarım,
Kalleş dosttan mert düşmana kaçarım,
Bak benden ettiler dostlarım beni.

1989