Ne kadar hüzün varsa yanımda, yola çıkma vaktindeyim
Gidişimden bir evveldeyim ve içimi sızlatan ne varsa yanımda
Nerde, yok artık, muhabbetinden ve kaleminden dem vurduğum,
Gariban kelamın sahibi, Hayal oğlu diye bir adam ve onca Şiiler
Paslanmış kapılar ardında kaldı, unutuldu, mazide uçuşan sevgiler
Ne adamlar vardı, çocukları idi Şiiler ve onlar bile bırakıp gittiler
Ve bunca giden şairlerin ardından, birçok yetim Şiiler türediler
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta