Ne kadar hüzün varsa yanımda, yola çıkma vaktindeyim
Gidişimden bir evveldeyim ve içimi sızlatan ne varsa yanımda
Nerde, yok artık, muhabbetinden ve kaleminden dem vurduğum,
Gariban kelamın sahibi, Hayal oğlu diye bir adam ve onca Şiiler
Paslanmış kapılar ardında kaldı, unutuldu, mazide uçuşan sevgiler
Ne adamlar vardı, çocukları idi Şiiler ve onlar bile bırakıp gittiler
Ve bunca giden şairlerin ardından, birçok yetim Şiiler türediler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim