Bırakıp Gitti Şiiri - Sedat Kocabey

Bir gece ansızın çıkıp da gitti
Bağrına bas diye taşlar bıraktı
Yıllar sürer sandım ne çabuk bitti
Bana sonbaharlar kışlar bıraktı

Kederler kapımı çalmayacaktı
Gönlümde hiç hüzün olmayacaktı
Aşkım boynu bükük kalmayacaktı
Gerçeğe dönmeyen düşler bıraktı

Yeminler etmişti sözler vermişti
Hem de her renginden güller dermişti
Bastığım yollara halı sermişti
Yüzümde çatılmış kaşlar bıraktı

Bu hasret yüküyle ezilen benim
Kahredip çağlayan üzülen benim
Her saat kurşuna dizilen benim
Gözümde dinmeyen yaşlar bıraktı

Yıkıp viran etti gönül hanemi
Rüzgarda dağıttı her bir tanemi
O da benim gibi kahrolsun emi
Kanadı kırılmış kuşlar bıraktı