Bırakıp gitmek hiç var olmamış gibi, hiç ...

Bırakıp gitmek kaldığın yerden,
ah keşkelerin hepsi hayat bulsa dillendirildiği zaman.
ah bir an önce çözülse dizimin bağları,
teslim olsamda yokluğuma, çıkıp gitsem bir an önce şu naciz hayatımdan.

Bırakıp gitmek hiç başlamadan,
söndürüp tüm alevlerini, yaktığın ateşin, kumsalda,
kimsesizliği ve yabancılığı da alıp gitsem.

Bırakıp gitmek ah ne zor şey,
ne zor kayıplara karışmak,
uzaklaşmak olabildiğince kendinden, vakit bulabildiğince yok olmak.
ah keşleler, fakirin ekmek yaptığı umut.

Bırakıp gitmek mecburiyetleri tükürüp ciğerlerinden.
sanki kimsenin olmadığı bir yerde doğmuş gibi,
ciğerlerine hiç duman değmemiş gibi.
bırakıp gitmek yoklukları, amaçsızca sokaklarda dolaşıp durmayı.

Bırakıp gitmek sabahları, öğlen araları, akşam üstlerini,
başkalarına bel bağlamayı, insanların tahammül edilemez davranışlarını,
kendine olan saygını da alıp gitmek,
kendine olan saygından gitmek.

Bırakıp gitmek obur gözleri,
hiç yokmuş gibi davranmayı, hiç olmamış gibi yaşamayı,
herşeyden herşekilde memnunmuş gibi yapmayı bırakarak,
yüzsüzce kalmaktansa, aç yaşamayı tercih ederek,
kendine saygından, hiç var olmamış gibi buralarda kayıplara karışarak,
ve nedensiz bu şehirden def olmak.