Bırakıp Gidene Şiiri - Sercan Selçuk

BIRAKIP GİDEN'E

Saç değildi savrulan, sonsuz sarı kanattı,
Dört nala sen rüzgar, hayalimi kanattı.
Hatırlar canlandı, arşa ulaştı kinim,
Mümkün değil unutmak, en azından sakinim.

Olmadığın her anda, eksilirdi can anım,
Ben seni zannederdim, hem canım hem cananım.
Mutluluğu yaşarken aldım ağız payımı,
İşte o an şaşırdım; saatimi, ayımı.

Bana göre sensizlik, ucu zehirli oktur,
Yalvardım uğramasın, çünkü devası yoktur.
Bu yüzden her durumda, seni kokup sarardım
O oktan kaçamadım, şimdi soldum sarardım.

Seni tamamlayacak olmayan parçalardım,
Aksini düşünseydim kendimi parçalardım.
Hızlı gelişti her şey, hemen gidercesine,
Ansızın sırt çevirdin, 'sevmedim' dercesine.

Sensiz geçen anlarda, kanatsız garip kuşum,
Yolu dikenle dolu, bucaksız bir yokuşum.
Sıfırlamak namümkün, mutlaka kalır bir iz
Tutuşsa da yüreğim, diyemem artık biriz...