Bırakıp da Kaçıp Gidenler e..Bir.böl.

Yılların hatırası kalsa da saklı,
İnsanın hele bir gitmesin aklı…
Ardına bakmadan,çekip-gider de,
Sadece,kendini zanneder haklı…

Yuvalar öylesi kolay kurulmaz…
Dereler çağlar da,hemen durulmaz;
Kimi gider,kalır kimi geride…
Kafaya esmişse..Karşı koyulmaz!

Sevda ile yaşar bütün yuvalar,
Değişse de ba’zı-ba’zı havalar,
Sadakat ve hele SEVGİ-AŞK yoksa…
Fırtınalar patlar! . Bitmez kavgalar! …
.
“ Aşçıya giderim,evde aş yoksa? ..”
Eşini aş’a mı benzetmiş yoksa?
Öyleyse aklına turplar sıkayım,
Yanarım EŞ’imi bir arı soksa…

Kutsaldır EVLİLİK..Bunu bilmeyen,
Eski defterleri atıp-silmeyen;
Boşa evlenmesin,hayır getirmez! .
Birlikte ağlayıp ve de gülmeyen…

Ivırı-zıvırı edip bahane,
Başka yokmuş gibi yiyecek nane! .
EŞ ve evlâdını bırakıp-kaçar! ..
Kutsal YUVA değil,sanki berhane…

Kahıra-çileye katlanmıyorlar..
Kutsal değerleri tanımıyorlar!
Birileri kötü örnek oluyor..
Terkedip-gitmekten utanmıyorlar

Bulunmaz elbette tütmeyen baca,
Elbet sadık olsun,EŞ’ine Koca…
Kocasına sadık kalmazsa Kadın…
Fayda etmez muska ve ne de Hoca…

TV.kanalları abartır-durur…
Kalmadı evlerde,neş’e ve sürur!
(BİRLİKTELİK..) İcad olundu bir de! (!)
Böyle şeyler vermez,kişiye GURUR…

EŞ’ini halkayla bağlayamazsın,
Riyakârlık edip-yağlayamazsın…
Uğruna herşeyi göze alsan-da,
Kaçarsa,ardından ağlayamazsın…

Üstüne dar gelen elbise olsa,
Çıkarıp-atmazsın,sararıp-solsa…
Ya neden EŞ’ini terkedeceksin?
YUVA devam etsin,Sevgin yokolsa…

Yüce Mevlâ Evliliği emretti..
Nebî de ümmete vasiyyet etti,
“ Evleniniz ve çoğalın! . ” denildi..
Pekçokları dinlemeyip-terketti! …

Dallas dizisini seyreder gibi,
Sanki Dünyamızın delindi dibi
-I.Böl.sonu.