Bırakında Nefes Alayım Şiiri - Müzeyyen ...

**
Bu gün çok yorgunum
ah be cancağzım hemde çok
anlatmak istiyorum
Cancağzım
bedenim yorgun,beynim yorgun
bunca şeyden sonra
herşeyi affeden kalbim bile
artık çok yorgun.
**
Cancağzım
artık yaşamak için bile
hiç hevesim kalmadı artık,
heveslerim bile yorgun
neden diye sorma bana.
Hayat beni çok yordu
benden iyimserliğim bile aldı
artık ben yoruldum
hayat gelme üstüme.
beni bana bırak artık.
**
Hayat beni çok yordu,
konuşarak anlaşmaya
olan inancım bile çok yorgun
artık bedenim bile
geriye dönmeye mecalsiz kaldı.
benden sadece geriye kalan
sadece çok yorgunluk ve bezginlik.
Nefesim yorgun,kalbim yorgun
gelmeyin üzerime,üzerime
bırakında nefes alayım..
**
Ben divane bir Mecnun çilekeş bir çocuğum
Soğuktan donuyorum sırtımda yok kocuğum
Çabuk bitsin bu gece ısınsın bu sokaklar
Sonumun karanlığa saplandığı yerdeyim

Acılar birikiyor damla damla içimde
Her sokak başını kesmiş devler cüceler
Canımdan can alıyor hemde deli biçimde
Düşte'mi hayalde'mi bilmiyorum nerdeyim !