başıboş dünyalarımın son mektubu değildin,
her kelimesinde ben Aşk'ı çiğnedim yavaş yavaş,
sindire sindire,
yırttı dikenleri ne kadar odası varsa sevdanın...
ben ağaçları ıslatmadım gözyaşlarımla,
sulamak istedim yaprakları,
dayandım,
dizlerimdeki dermansızlığa aldanmadım,
başıboş bırakmadım Aşk'ı...
bırakınca kendini kaybediyordu sevda...
Kayıt Tarihi : 21.3.2018 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!