Bırakın Sılama Döneyim Şiiri - Nuri Can

Bırakın gideyim buralardan
başka acılar görmeden
saplanmadan son hançeri yüreğime ihanetin
kapımı çalmadan ecel
bırakın yurduma döneyim
varıp orada öleyim...

Bırakın gideyim buralardan
yel vurmadan kırık dallarıma
savrulmadan sonbaharda yapraklar
çiçekler açarken kırlarda
bırakın sılama döneyim
varıp anamı göreyim...

İstemem,
ne bulutlar koşsun hüznüme
ne de rüzgar essin feryadıma
ömrüm ki, tükenmiş bir koşu
çıkamam artık yokuşu
alın götürün beni buralardan
alın götürün allah aşkına...
başka bir şey dilemem...

Bırakın sılama döneyim
düşlerime vurmadan ayaz
kar yağmadan umutlarıma
kapamadan yolları gurbet
bırakın sılama döneyim
varıp evimde öleyim...

Ben bir gurbetçiyim
acılar vurdu beni
dönmeze vurdu yollar
dostlar tanımaz beni
bırakın sılama döneyim
bütün hatırlarımı gözyaşımla sileyim

dağların buz kestiği mevsimdeyim artık
kederdeyim
zor günlerdeyim
ateşlere düştü yüreğim.
bırakın halimce eriyeyim...

Yorgunum
çok yorgun
yıldızlara bağışlayıp bu ömrü
bırakın uzanıp düşeyim kara toprağa.
iki mezar taşı arasında dinlensin başım

Nuri Can
www.nurican.com