Bırakın Onu Şiiri - Safinaz Ocakcı

Bir dakika durun!
O masum, suçlu benim
Takmayın ellerine kelepçe
Atmayın demir parmaklıklar ardına
Kilit vurmayın diline
Zapta geçmeyin düşüncelerini
Dayanamam dört duvar arasını voltalamasına
İsterseniz ben bir ömür volta atarım size
İteklemeyin, vurmayın, yarası var bedeninde
Bende nasır tutmuşu var, buyurun gönlünüzce vurun
Alın hıncınızı..
Biliyor musunuz?
Siz olmasaydınız şayet, güneş ona bugün başka türlü doğacaktı
Çekilin önünden, güneşine gölgeler düşmesin
Penceresinden güneş ona gülümsesin
Bana verin karanlıkları kucaklarım
Bıçak az kalır, alın kılıçla kesin benim güneşimi
Ellerinizi çekin ona ait sayfadan, okumayın
Bırakın hayat ona yeni sayfasını okusun
Karıştırmayın onu daha fazla
Allak bullak etmeyin yaşamını
Terse döndürmeyin dünyasını
Alın benim hayatım önünüzde işte, didik didik edin
Sürüklemeyin katran yapışmasın üstüne
Yıldız gözlerine, çöp batıpda sönmesin
Benim saçlarımdan tutun, daha kolay olur size
Sürükleyin günlerce isterseniz Metris’e
Of… azat edin artık azap çekmesin kuşum
Kırmayın kanatlarını
Bırakın onu özgürlüğe uçsun
Tutun beni, kırın kanatlarımı
Yavaş, ürkütmeyin, korkutmayın
Bakmayın boyuna posuna
O daha minik bir serçe
Bırakın onu baharın renkleriyle oynasın
Deryaların dalga seslerini dinlesin
Sağır edin beni, onun çığlıklarını duymasın kulaklarım
Hangi hücrede vicdanlarınız?
Yoksa anahtarını mı kaybettiniz?
Gençliğini faili meçhule yollamayın
O baharda taze tomurcuk
Bırakın onu, sesiz solmasın yanaklarında güller
Kapatmayın demir kapıları
Boyası dökülmesin hayallerinin
Benim hayallerimi silin
Hasreti ekmeyin yollarına
Bırakın onu mavi özgürlükle buluşsun
Beyaz güvercinim uçsun aydınlık bir geleceğe
Gözünde kalmasın hayat
Yaşasın doya doya
Ağlattınız onu, tarumar etiniz dünyasını
Kırmayın gururunu, ağlamasın yalnız
O çok taze
Hiç ona göre değil yoksul ve ırak düşler
Bırakın onu! O bu şehirde
Sil baştan yeni bir hayata başlasın…

(24 Kasım 1999-ist)