Bırakın! Bırakın! Bırakın!
beyaz acılarda yağsın üstüme böyle.
kimse olmasın istemem.
yalnızlık kader, kadere razı der durur dilim.
Bırakın! Bırakın! Bırakın!
ellerimi bırakın, sessizliğime gömüleyim,
boğulayım okyanuslarda.
seslerim duyulmasın.
Bırakın! Bırakın! Bırakın!
son şarkıda öylece durakalayım, bakakalayım penceremden uzağa.
kimseler olmasın.
beyazları durgun hallerimde izleyebiliyim,
acılara alışık, tensel halim.
gözlerimi kaparsam o gün.
Bırakın! Bırakın! Bırakın!
Ölebileyim.
-topraklardan fışkırır sonra acım ben bilirim.
toprağım acı ile yoğurulmuştur ben bilirim.
bu evrende nefes bana düşman,
Mevlam verecektir bana nefesi; bilirim.
bu yüzden gitmeliyim.
09.
Seda KarakaşoğluKayıt Tarihi : 2.2.2010 21:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!