Gözümde düşen yaş damlası,
Nar olmuş yüreğimi köz haline çevirdi.
Nasıl yanmasın yüreğim,
Bir dünya ki, bebeler acından ölüyor.
Yine ayni dünya ki,
Kimileri saltanat içinde yüzüyor,
Har olmuş yüreğim cehennem gibi yanıyor.
Yıllardır didişmekten, etrafımıza ve dünyadan olan bitene bakamıyoruz.
Selam sabahı bile kestik,
Nereye gidiyoruz,
Biri çıkıp ta durun ey insanlar,
Sizler evet sizler size sesleniyoruz.
Afrika da çocuklar anne sütünü ememiyor anne aç bebek aç
İnsanların gözünden düşen yaşlar aç
Duymuyor kimseler onları,
Sağır olmuş insanlık.
Ey Arap şahları ve de kralları sizler altın gümüş arabalarla,
Gezip zevki sefa sürerken kardeşleriniz açlıktan ölüyor,
Müslümanlık bumu?
Ey Türk milleti bırakın iç kavgaları bırakın ayrı düşünceleri,
Yarın geç olmadan birleşin çok çalışın bizi de bölmesinler,
Fakir düşürmesinler.
Orta doğuda durumlar göz önünde daha dün balkanlarda olan biteni gördünüz,
Şimdi sıra İran da.
Sıra bize gelmeden iç çekişmelerden kurtulmalıyız.
Ey büyüklerimiz bizleri temsil eden büyükler lütfen artık bırakın kavgaları didişmeleri,
Ekran başına oturduğumuzda alıştık artık.
Haberler başlayınca ilk başta liderlerin kavgaları çekişmeleri çocuklara kötü örnek oluyor vallahi.
Gelecek nesiler için iş aş ve yarınlar için projeler üretin.
Bizim çocuklarımızın kaderi de Afrikalı çocukların kaderine benzemesin.
Bizler iyi bir gün görmedik bari çocuklarımız görsün ama sizler her kavga ederseniz,
Yarınlara ne bırakırız hangi geleceği hazırlarız.
Kayıt Tarihi : 22.6.2008 18:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!