kör kuyular gibi bıraktılar
içinde bulundukları kentleri
yaşayamadıklarına.
ölülerini ve dostlarını sobelediler
metamorfoz sancılarla uğurladılar kendilerini
deli ve ürkekçe..
vedasız kaçışlara sığındılar
hiçbiri değildi erkekçe..
ve
kendi sessiz kalabalığımla kaldım
yürüdüm, sözleri ve gülmeleri arasında
baştan çıkarttım kendimi
delirttim her defasında.
ama olsun
öksürüklü uykularıyla
karabasanlarıyla çekip gittiler
gülüşlerini bile tutamadan
gittiler
bırakın gitsinler...
Semih İsmet ŞenKayıt Tarihi : 9.5.2001 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih İsmet Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/05/09/birakin-gitsinler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!