Bırakın Gitsin Şiiri - Hamit Atay

Bırakın Gitsin

Bırakın gitsin, tutmayın artık,
Kırık bir aynadır şimdi hatıralar.
Ne yansıttığı gerçek, ne tuttuğu dilek,
Zamansız düşlerin yükünü bırakın…

O gidenin gözlerinde yoktur artık siz,
Ne bir eski şarkı, ne çocukluk sesi.
Her veda, bir doğum sancısıdır aslında,
Bırakın gitsin… Bu son değil, sadece bir ara.

Ne kadar sararsan da kelimelerle,
Çatlamış kalbin tamiri yoktur bazı yaralarda.
Her “kal” diyen yürek, aslında kalmasını değil,
Gitmeden önce bir kere daha bakmasını ister sadece.

Kalmayı bilmiyorsa bir gönül,
Yolu gösterin ona, haritayı değil.
Bırakın gitsin, yük olmasın ruhunuza,
Bağışlayın geçmişi, helalleşin kırgınlıkla.

Aylar geçse de, yağmurlar yağsa da,
İçinizde bir çiçek açacak gün gelecek.
Kimi çiçek, onsuz açar ilk defa,
Kimi acı, onsuz diner fark ettirmeden.

Hatırlamak serbest, özlemek bile…
Ama beklemek değil artık, unutmayın.
Her şey zamanı geldiğinde güzeldir,
Ve her şey zamanı geçince, iz olur sadece.

O yüzden bırakın gitsin,
Ne olur diye düşünmeyin artık.
Siz kendinize kalın, sessizliğinize,
İyi gelecek bir şarkıya,
Bir sabah kahvesine,
Yeni bir göz kırpmaya hayata…

Bırakın gitsin…
Gitmeli ki gelmesi gereken gelsin.
Bitmeli ki yeni bir şiir başlasın.
Siz yeter ki kalbinizi açık bırakın.
Bırakın gitsin…
Ve siz, kalın kendinizde.
Şiir Hamit Atay