Yalnız ve çaresizim, kimseler yok yanımda
Yorgun bir halde yürüyorum karanlığın ortasına
Karanlıktan ne kadar korksam da kaybolduğum yer orası
Kusurlarımın kaybolduğu tek yer...
Ne kadar acı çeksem de tek sığınağım karanlık...
Durun! Yakmayın sokak lambalarını
Karanlığımı almayın...
Işık deşifre ediyor beni
Bırakın beni acılarımla yaşayayım...
Kayıt Tarihi : 14.7.2010 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)