Bırakın Şiiri - Erdal Keskin

Gem vurdukça ağzıma susuzluğum;
Haykırasım var açlığımı gök sulara.
“Bırakında yalnız süzüleyim huzrun doruğuna,
“Bırakında titreteyim ak yakamozları tek başıma”

Hiçbir şey değil de:

Olmasa da yarımlığım zoruma gider görünce;
Varken imkânı bana mutsuzluğu bahşedenleri.

Gören göze lanet, zoruma gidiyor her şey,
Yıktı be dostum yıktı, gam yıktı adamını!

İncelse de kopmadı durdukça durur yerinde;
Sırtladığı yükü kaldıramayan şu yorgun bel!

Bırakırsanız eğer;

Kanatlanıp süzülürüm hasretime,
Bir umut yine doğarım düşlerimde,
Bir umut zoruma gitmez hiç bir şey,
N’olacaksa olsun, buraya kadar gözüm!

Tek bırakın!

Bırakın! ..