Gözlerimi uykusuz bıraktın...
Bir gece vakti yüzünü yitirdim...
Dar yollara sıkıştım kaldım...
Bir sıçan gibi keyfimi kemirdin...
Alamadım bağlamayı elime;
çalmayı bilmiyordum.
Şarkımı değil karanlık ufka;
hüznümü kalbime savurdum...
Kan saçıldı kuytularıma...
Ta kendisisin çiçek gibi bir kadın yokluğunun,
varlığına alıştırmış bir Leylâ...
Sıcak ve karanfiller gibi kırmızıydım,
sarıya boyandım özlemin güzüyle
üşüdüm...
Son olarak
ağladım gözümün önünde...
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!