arkandan gidişini seyrederken;
pekte inanası gelmiyordu insanın
“dur” diyecek gücü mü bulamıyordu kendisinde,
“git” diyecek cesaretimi?
akşam olunca evine ekmek getiren bir babanın
güvenini bulmuştum oysa gözlerinde
annemin:”herkese güvenme! ” dediği anda
güvenmiştim tamda
şehrin en kalabalık yerinde ortaya bırakılan
şaşkın bir çocuk bıraktın şimdilerde
Kayıt Tarihi : 25.5.2011 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!