Bırakılamassın Sen Şiiri - Mehmet İsa Ak ...

Biliyor musun sevdiğim ilk defa ölmekten korkuyorum
Bir umudum var hep seni düşlüyorum
Kar beyaz tertemiz sevginde yalnızken üşüyorum
Yerde sararmış bir yaprak gibi sensizliğe isyan ediyorum

Ellerini uzatsan tutar mıyım acaba sana sarılır mıyım
Seni her şeyden çok seviyorum dermiyim
Ya da sen tutar mısın ellerimi kopar mısın dalından bunu görürmüyüm
Alışır mısın yalnızlığa benimle benim olurmusun evlenirmiyiz

Bir gün ölürsem sularmısın gözyaşlarınla yüreğimi
Bir ah çekermisin içten içe sahiplenirmisin sevgimi
Sırf benim için ağlarmısın koklarmısın hiç kefenimi
Benimle ölürmüsün yada arkanı dönüp gene öldürürmüsün beni

Ağıdım olurmusun deryada belkide unutursun beni
Evlenirsin eli yüzü düzgün bir adamla mutlu olursun hatırlamasın seveni
Bir dağ vardı dersin en küçük kızına ağlatırsın kendini
Yıkıldı ansızın yol oldu diyip bitirirsin sevgini

Avuç açarmı kızın rabbine dua edermi benim için küçük elleriyle
Ben olsaydım kızımız olurmuydu baba dermiydi diliyle
Belki olsamda olmıyacaktı ayırırlardı insanlar sözleriyle
Boyun eğerdik ikimiz bakışırdık sadece yüreğimizle

Seni seviyorum diyebilseydim keşke karşında
Gözlerine bakıpta ağlayabilseydim yanı başında
Koca bir hüzün takılsaydım sen uyurken kollarımda
Ellerinle silseydin gözlerimi her uyuduğunu sandığımda

Bir son tasarlıyorum bize deniz gözlüm
Ölülerin bile kıskandığı bir son açık sözlüm
Küçük bir dünya kuruyorum düşlerime ay yüzlüm
Ya hep sen olacaksın ya da hiç kimse bu son sözüm

Bir beste yazıyorum ikimize ansızın ibret alsın yaşayan
Her notasında sen varsın ağlasın okuyan
Bir melek görüyorum düşümde ölümden korkan
Birde seni görüyorum hüznüme dalmak için can atan
(M.İ.A)